تاثیر گیاهان پوششی زمستانه چاودار، جو و کلزا در دو تراکم کاشت بر زیست توده، تراکم و تنوع جمعیت طبیعی علف های هرز زمستانه

رشد گیاهان پوششی در دوره بین دو گیاه زراعی اصلی این پتانسیل را دارد که بعنوان یک راهبرد و یک جزء مهمی از سیستم مدیریت اکولوژیک علف های هرز عمل نماید. به منظور بررسی تاثیر کشت گیاهان پوششی زمستانه بر زیست توده، تراکم و تنوع جمعیت طبیعی علف های هرز، در سال زراعی 88-1387 آزمایشی در مزرعه پژوهشی دانشکده کشاورزی دانشگاه بوعلی سینا در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار انجام شد. تیمارهای این آزمایش شامل گیاهان پوششی زمستانه: چاودار، جو و کلزا هر کدام در دو تراکم کاشت معمول و سه برابر معمول و تیمار شاهد (بدون گیاه پوششی) بودند. تیمارهای چاودار و جو با تراکم سه برابر، به ترتیب با تولید 1503.5 و 1392.2 گرم در متر مربع زیست توده بیشتری نسبت به سایر تیمارها تولید کردند. مالچ زنده چاودار، جو و کلزا با تراکم سه برابر، 230 روز پس از کشت زیست توده علف های هرز را که در تیمار شاهد معادل 788.26 گرم در متر مربع بود به ترتیب به 58.65،27.20 و 41.72 گرم در متر مربع تنزل دادند و بر این اساس زیست توده علف های هرز را 97، 96 و 94 درصد نسبت به شاهد کاهش دادند. همچنین تیمارهای گیاه پوششی مورد اشاره، تراکم بوته علف های هرز را در مقایسه با شاهد به ترتیب 82، 66 و 81 درصد کاهش دادند. و تیمارهای مذکور تنوع گونه علف های هرز را که در تیمار شاهد 19.33گونه در متر مربع بود به ترتیب به 7.66، 10 و 10.33 گونه کاهش دادند. به طور کلی مالچ زنده گیاهان پوششی می تواند موجب کاهش رقابت علف های هرز با گیاهان زراعی اصلی در کشت بهاره شده و ممکن است بانک بذر علف های هرز را نیز در خاک کاهش دهد.